Ik besloot om niet alleen een werkstuk voor de tentoonstelling te weven, maar er een klein project van te maken om verschillende technieken, kleuren en materialen uit te proberen.

Ik begon met het maken van foto's van reflecties in de omgeving; grachten in de stad, rivieren en kleine sloten en met of zonder gebouwen of vegetatie langs de kant.

Zo kwam ik erachter dat vooral de rimpelingen in het water me aanspreken.

Tegelijkertijd werd ik geïnspireerd door het werk van de Canadese wandtapijtkunstenares Mariette Rousseau-Vermette, die in de jaren 1960-80 pionierswerk deed op het gebied van innovaties in vezels en textiel.

Een van haar mooiste werken is het enorme tapijt "Direct" uit 1969 van bijna 6 meter lang en 2,5 meter hoog. Ik zag dit op de tentoonstelling "Decorum; tapijten en wandtapijten door kunstenaars" in het Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris.

Kenmerkend voor dit tapijt is de afwisseling van gladde vilten delen en delen geweven met zeer dik volumineus materiaal.

Ik wilde dat vastleggen in een dubbelweefsel.

Ik bedacht meteen dat de rimpelingen in het water heel goed konden worden weergegeven met een meergraats verschoven kleurenkeper. Ik heb dit getest op 8 schachten in het weefprogramma Winweef.

Dit is een 1/1/4/2 / keper, een samengestelde keper met meerdere lijnen. En van links naar rechts verschuiven de kleuren in de schering geleidelijk van blauw naar bruin, grijs, wit en terug naar blauw. Ik testte ook andere meergraatskepers; 1/1/3/3, 1/2/3/2 en verschillende hoeken waaronder de keper stijgt.

Vervolgens wilde ik een horizon toevoegen aan het ontwerp. Daarom heb ik het rimpelpatroon over meerdere A4´s uitgeprint en ben gaan puzzelen met "horizonnen", zowel geschilderde horizonnen als horizonnen samengesteld van garen en lontwol.

De inslag is van donker blauw katoen geweven in 1/1/8/2 keper. Behalve de horizon-strook, dat is een linnenbinding met gekamde wol in groen, geel en bruin. Dit deel zou het Mariette Rousseau-Vermette-effect moeten weergeven, maar het zou wat uitbundiger mogen zijn.

Ik vind het rimpeleffect veroorzaakt door de verschuivende kleuren in het keper wel geslaagd.

De inslag is donkerblauw katoen geweven in 1/1/8/2 keper, behalve het gedeelte direct boven en onder de horizontale strook. Hier probeerde ik een meer golvend effect door een enigszins aangepast aanbinding en inslag.

Reflectie 3 is ook geweven in een 1/1/8/2 keper, maar met een kleurovergang van zeer licht blauw naar helderder blauw en donkerdere blauwe tinten.

De horizon-strook is geweven met dun linnen, gelijk aan het materiaal van de schering.

Spiegeling 4 is een wafelpatroon met een inslag van felblauw linnen.

De horizon-strook is dun linnen, gelijk aan de schering, maar met lange kettingflotteringen.

Spiegeling 5 is een combinatie van een keper aan de onderkant en een wafelpatroon aan de bovenkant.

De horizon-strook is zeer dikke gekamde wol.

Spiegeling 6 is een wafelpatroon. De tweede schering werd niet gebruikt. De horizon-strook is gemaakt door de kleuren van de inslag te veranderen en zo een soort van zonsondergang te creëren.

Ik besloot om Spiegeling 4 in te sturen. Het werk werd tentoongesteld op het 5e Textiel Festival van 13 tot 16 mei 2015 in de Pieterskerk in Leiden.